Dag 4: naar Cervera de Pisuerga   [12,5 - 230↑ - 240↓ - 3u30]

José-Luis is een zeer empathische man, maar hij twijfelt voortdurend over wat hij ons zal aanbieden. Het wordt een heel lekker ontbijt met vers fruit, kaas, hesp, 'café con leche' en taart. JL prepareert ons een stevige 'bocadilla' met o.a. sardienen. Dat heb ik de hele voormiddag geweten: hoewel goed ingepakt, oefende deze lunch een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op vliegen. Die waren echt niet van mij af te slaan. 

Als we de deur van de hostal uitgaan, is het onder de regencape. Voorbij de kerk steken we de PP-2173 over en stijgen we door een oud eikenbos naar de 'Roblon de Estalaya', een legendarische eik die ook als 'Abuelo' bekend staat. Hij is de oudste van de Montaña Palentina en wellicht van het hele Iberische schiereiland. Hij heeft een blikseminslag overleefd, wat aan zijn opengescheurde stam goed te zien is. 'Abuelo' is meer dan 800 jaar oud en heeft een omtrek van 10 m.  

Onze GR 1 valt hier samen met de PR die langs de Embalse de Requejada loopt. We krijgen 'a birdeye's view' op het immense stuwmeer. Wandelen over de autoweg gaat al snel vervelen, we gaan dus op zoek naar een pad op de OsmAnd-app om aan het asfalt te ontsnappen. Daarvoor moeten we onder prikkeldraad kruipen en door hoog gras waden, tot we aan een wandelboom komen die ons naar het doel van de dag wijst via de 'Senda del Oso' (berenpad). 

Rond 14u komen we in Cervera de Pisuerga aan. Het stadje heeft een mooi centraal plein met houten balkons en middeleeuwse arcades waar huiszwaluwen onder nestelen. Neen, we hadden op voorhand niets gereserveerd, er zijn toch genoeg hotels? Volzet. Gesloten. Uiteindelijk vinden we onze redding bij Mézon Gasolina, een middeleeuwse herberg, die enkele straten verderop ook hotelkamers aanbiedt.  

Even waren we de tel der dagen kwijt: vandaag is vrijdag! Spanjaarden trekken in het weekend weg uit de steden naar de koelere dorpjes in de bergen. Op de terrastafel bij een lekker bier begint de telefoonronde voor onderdak voor de komende dagen. Dat lukt voor overmorgen in Besande, maar voor morgen zaterdag vangen we bot in Triollo. Voor die dag zijn we radeloos op zoek in omliggende dorpen, tot we ... oef!... landen in Cardaño de Abajo, aan de andere kant van het stuwmeer op de río Carrión. Maar we hebben dan ook een taxi nodig om zoveel verder te geraken dan voorzien. Ook dat lukt, dus klinken we op Marie-Angel, die ons morgenavond zal komen redden hoog in de bergen.  

In onze Mesón Gasolina komen we op krachten met een stevige rundsteak-friet en een fles rode wijn, een garantie op een muurvaste nachtrust, met enig gesnurk...