Dag 7: Besande naar Prioro (9 km - 160m ↑ - 340m ↓- 2.30u)

Santiago neemt nog een foto van ons beiden en wuift ons uit onder een stralende ochtendzon. Zondag is rustdag en dus staat er amper 9 km op het stapmenu. Verstrooid als het zonlicht hebben we het GR-pad parallel aan het asfalt vergeten, tot een blik op de OsmAnd-kaart ons diets maakt dat we de steven van noord- naar zuidwest moeten wenden. Die zwerm vliegen rondom de bezwete hoofden enerveert de stappers, die op de Collado de Montviejo vanop 1440m de volgende vallei overschouwen. De zwarte punten van rondzoemende vliegen verschijnen zelfs op onze landschapsfoto's.

De brede pista daalt af naar de río Cordijal, die we kruisen bij de samenvloeiing met een kleine beek. Op een bankje zit een oude man met hond uit te rusten, tot een babbel bereid over zijn moestuin zo ver van het dorp. De 'Albergue de Prioro' ligt niet 'arriba' maar in de wijk 'abajo', weet hij ons te vertellen. Langs een muurschildering over de jaarlijkse feeststoet in het dorp speuren we verder naar de herberg, waar Kristin ons hartelijk verwelkomt met een eenvoudig maar zeer smakelijk menu. Het verhaal over haar ontmoeting met de bruine beer, op amper 20 m, doet ons de haren ten berge rijzen.

Voor het eerst is er tijd voor een korte siësta. Daarna begin ik rond te bellen om de reservaties veilig te stellen voor de komende drie nachten. Plots rinkelt de telefoon van Jo: 'Ik sta hier aan de deur van de herberg', zegt Santiago. Verbaasd lopen we naar buiten: hij staat daar met de mountainbike aan de ene hand en in de andere ... mijn onderbroek, die buiten het raam was blijven hangen om te drogen.

Prioro heeft een etnografisch museum over het boerenleven in vroegere tijden. Een vrijwilligster leidt ons rond op de tentoonstelling, die bijzondere aandacht schenkt aan de transhumance van hier tot in Extremadura. Die nacht trekken in onze dromen eindeloze kuddes schapen door stoffige vlaktes.